María Berasarte
María Berasarte (Donostia, 1978ko azaroaren 28a) ahots biluzia da: garbia, funtsezkoa eta apaindurarik gabea. Bere abestia azala zeharkatzen du eta entzulearen arima zuzenean ukitzen du, hunkitu eta mugituz. Madrilgo Goi Mailako Abesbatza Eskolan (Escuela Superior de Canto) ikasi zuen, eta bertako teknika sendoa askatasun adierazkorrarekin uztartu du, une honetan nazioartean proiekzio handiena duen euskal artista bihurtuz.
Bere maitasuna Portugal eta fadorekin Todas las horas son viejas (Universal) lanean islatu zen, kritikaren aldetik oso ondo baloratua eta Carlos do Carmo, fadoko legenda bizia, omendu zuena. Ondoren iritsi ziren Súbita, bere sentimendu iberiarra ospatzen duen lana, eta Delirio, kubatar piano-jotzaile ospetsu Pepe Riverorekin batera egina.
2025ean aurkezten du Estadía, Wong Kar Wai zinemagilearen inspirazioarekin sortutako proiektua, non abesti bakoitzak arimaren egoera ezberdinak irekiko dituen eta artistaren alderdi intimo eta aurrerakoia erakutsiko duen. Bere ahotsa, indartsua eta melankolikoa aldi berean, Frantzian, Belgikan, Suitzan, Italian, Errumanian, Marokon, Txinan, Mozambiken, Ingalaterran eta Portugalen entzun da, entzuleak eta emozioak konkistatuz.
Lanbidea: Abeslaria